Weekend Isabelle Keta!

De week van de staking heb ik een workshop 'soap making' meegemaakt, waarvoor het materiaal bovendien grotendeels gesponsord werd door Wim. Dinsdag vertrokken we (Isabelle, Wim, Kudzo, Bischop Timothy en de instructeur en vriend aan huis Louis) om 10u, i.p.v 8u zoals aanvankelijk gepland naar Takrabhe. Dit is een zeer klein dorpje met voornamelijk lemen hutjes met strojen daken. De mensen leven hier vooral van de landbouw waar de bischop, na zelfbenoeming, reeds een project lopen heeft met het hoeden van varkens. Na een rit van een dik uur werden we hartelijk ontvangen en kon de les direct beginnen. Zoals verwacht ging alles zeer traag van start, maar op het eind van de dag was ons eerste afgewerkt product zichtbaar. Nadat de zeep uit de mal is gehaald, moet ze nog wel een week hard worden vooraleer ze gebruikt of verkocht kan worden.( ik heb er een paar mee naar huis gekregen) De dag erna zijn we teruggegaan en hebben de mensen zelf de zeep gemaakt. 's Middags hebben de bewoners fufu (plaatselijk eten) met een lekkere 'stew' voor ons gemaakt (Ik heb ook mee gestampt en dit is ook zweten hoor), voorafgegaan door de nodige borrels om de honger te stimuleren en lekker te zweten tijdens het eten. Zeer aangenaam. Terwijl de zeep dan moest aantrekken in de mal hebben we een plaatselijke cacao-plantage en het varkensproject bezocht. Voor we doorgingen kregen we een deel van de zeep mee en werd er een lied tot afscheid voor ons gezongen, wat vrij komisch was maar ook zeer vriendelijk.

Zoals jullie al hebben kunnen lezen ben ik (Isabelle) niet met de meidengroep op weekend geweest ik Keta. Ik ben namelijk met Kudzo naar zijn geboortedorp van een Afrikaans weekend gaan genieten.
Dus:
Nadat we de meisjes in hotel hebben afgezet zijn we terug op een taxi gesprongen om dan een bezoekje te brengen aan het fort 'Fort Prinzenstein' indrukwekkend. Ze hebben zelf dikke muren van 1 meter gemaakt met oesterschelpen. Als dit historisch bezoek achter de rug was zijn we bij een plaatselijk 'restaurantje' banku gaan eten (piikkaant!!!) voorafgaand door een borrel natuurlijk. Heerlijk!
En dan richting geboortedorp van Bernard en Kudzo, Agbuzome. Het was er heel stoffig, vuil en arm. Eens daar hebben we ons geïnstalleerd in een guesthouse. Heel gewoon maar toch gezellig. Die avond hebben we gezellig doorgebracht bij de broer van Kudzo, Billy Bolla, weliswaar met de nodig drank erbij en een plaatselijke maaltijd! Vraag me niet wat ik gegeten heb, het was donker(dus kon het niet zien) maar heel lekker. Het ging er heel ontspannen aan toe. De volgende dag was een echt afrikaanse dag, vroeg opstaan om in een bar te gaan ontbijten (Kenke) om daarna de beste vriend van Kudzo op te pikken en nog wat vrienden (familie). We reden richting kust, naar een grensstadje waar je geen foto's mocht trekken, om de kapotte autoraam te laten repareren. Die dag heb ik in de zee gezwommen met een aantal kinderen, want geen van die mannen die mee waren konden zwemmen en kennis gemaakt met de familie van Peter. Bij zijn broers werd er een maaltijd klaargemaakt voorafgaand door een plaatselijk borrel! Kudzo is voor mij ook Kokosnoten gaan plukken en een plaatselijke jongen ook. Hij heeft ook zelfs een vrouw geholpen kokosnoten te halveren!! Mooi om zien. Overal waar ik ook maar kwam kreeg ik plaatselijk eten, zo lekker! In de late namiddag zijn we dan richting guesthous gereden om ons op te frissen. Ik heb er dan ook een privé les motorrijden gekregen van Bernard. Een zeer aangename man als hij zeer ontspannen is. Die avond zijn we naar een hotel geweest om niet-Afrikaans te eten. Bah, dat smaakte me niet. De dag erop wat later opgestaan om bij Peter (beste vriend en doktor van Kudzo) te gaan ontbijten. Ik had nog niet ontbeten of er werd al een kip geslacht voor het middageten. En dit op mijn nuchtere maag! Kudzo en Peter (Killer Peter vanaf NU) zijn wat speciale ingrediënten gaan halen om 'Djemple' te maken. Wat een luxe, twee mannen die voor mij kookten. Toen Blly Bolla toekwam werden de flessen bovengehaald en ja ..... Wat zou er volgen! Het was mooi om zien, Kudzo achter het vuur!!!! Na het verorberen van een maaltijd klaargemaakt door Kudzo en Peter, ja op z'n Afrikaans!!, hebben we een dutje gedaan. IOnder een boom werd er een matje voor me klaargezet. Ik werd bewaakt door de zoon en de nichtjes van Peter. Heel lieve kinderen. Die avond stond een spiritueel feest op het programma. Het was onbeschrijflijk. Kudzo heeft toestemming moeten vragen omdat ik foto's zou mogen trekken. Dit doen ze door een offer te geven (drank in dit geval). Na enige tijd kreeg ik positief nieuws. Ik heb me helemaal laten meeslepen door het hele gebeuren! Met de nodige drankjes natuurlijk. Heel groot waren die glaasjes niet, dus ik had er veel nodig. Want, een blanke 'Yevo' zien dansen op dit feest was een eens zo'n groot feest voor de plaatselijk bevolking. Ik heb zelfs 3 keer mee gedanst (een soort kippendans, echt hilarisch!) maar heb ervan genoten. Over al dat spiritueel gedoe kan ik uren praten, dus als je het wil horen .... In ieder geval, ik heb me 's nachts heel anders gedragen dan normaal. Zou de 'spirit' dan toch tot mij gekomen zijn????????
De dag erna was het zeer moeilijk opstaan, want we stonden zeer vroeg op, en na al dat plaatselijk gedoe ..... Een halve dag met de moto rondrijden want de auto moest nagekeken worden. Joepie!!!!! Hop naar het dorp van de vader van Kudzo waar enkel familie van Kudzo woont. En ja, ik heb iedereen gezien en heb ook overal iets gegeten, ik ga nog dik worden!! Het was allemaal wel lekker. Tijd om te vertrekken, hop naar Keta om de meisjes te gaan halen. Maar het noodlot sloeg toe en de auto viel in pan, totaal plat .... niks aan te doen. Wachten in die hitte was geen pretje. Voor de meisjes werd er een auto geregeld (wat achteraf niet zo comfortabel bleek te zijn) en ik moest terug met de trotro samen met Bernard. Een hele onaangename rit. Toen we uitgehongerd, vuil en moe in Ho waren toegekomen bleek er geen openbaar vervoer meer te zijn naar Kpando. Ik maar aandringen om een taxi te nemen tot er een trotro aankwam om naar Kpando te gaan. Enn... het was dezelfde chauffeur als de vorige trotro. Maar hij had geen benzine meer. Dus, na veel zagen, wat de Ghanesen wel grappig vonden (Yevo dit, Yevo dat), zijn we uitgestapt om een taxi te nemen. Om 01.00 waren we eindelijk thuis. Maar wat bleek, ik kon niet in ons gedeelte van het huis, noch in mijn kamer! Dit er nog eens bovenop. Ik had er genoeg van en wilde dan wel buiten slapen. Maar onze held, Frank, heeft het opgelost! Rita en Elene wakker maken was de enige oplossing. Na een lekkere douche kon ik eindelijk gaan slapen.... Wat een weekend!!!!

Granny (Isabelle)