HOERA vakantie! Maar we zitten niet stil!

8 april-11 april

Onze vakantie kan beginnen! Joepie! Vandaag hebben we afgesproken met Edam (de baas van het weeshuis). Dan kunnen we ons verdere verblijf wat verder plannen. We willen ook nog een paar keer met Wim mee gaan naar zijn project, maar we willen ook in’t weeshuis gaan helpen. Dus we gaan er mooie mix van proberen te maken. Tegen 11u gingen we naar daar, maar hij had ook nog ander bezoek. Een ander gemengd koppel (een Nederlandse met een Ghanees) die jeeps verhuren om het land door te reizen. Aangezien wij onze laatste week al reizend willen doorbrengen hebben we eens geïnformeerd naar prijzen en mogelijkheden. Ze gaan een planning en een kostenraming opmaken en dan kunnen we zien of we met de jeep richting Cape Coast gaan of niet… Aangezien Edam hen het nieuwe huis nog wilde laten zien spraken we opnieuw af in de namiddag om onze planning te doorlopen. Dus na het middageten keerden we terug. We hadden een geweldige babbel. Wat een aangename man! Hij waarschuwde ons voor gevaren en vertelde een heleboel pakkende verhalen. Hij staat aan het hoofd van 3 organisaties. Als je ziet wat hij tot hiertoe al bereikt heeft… We zien het helemaal zitten om te gaan helpen in het weeshuis (en zeker nadat we deze week al een namiddagje zijn gaan helpen).
Na ons bezoek bij Edam hadden we zin om eens te gaan kijken waar Wim en de andere Belgische jongens nu eigenlijk mee bezig waren. Wim was al een hele week gaan helpen bij hen om banken, stoelen en tafels te maken. Maar we wilden toch wel eens zien of ze echt wel aan het werken zijn… We namen de taxi naar Kpantech (toch een beetje lui). We wilden ze verrassen dus moesten we op een gigantische school op zoek gaan naar de 4 blanke jongens. Maar aangezien het vakantie is was er niet veel volk om te vragen waar we ze konden vinden. Na een korte zoektocht hoorden we toch machines, dus wisten we ze zitten. Eigenlijk kwamen we gewoon maar op hun vingers kijken! We zijn de school eens rondgewandeld en vonden daar nog machines vanuit de jaren 50… maar er staan eigenlijk ook wel een boel relatief moderne machines. We zagen kolibries en we brachten ook een bezoek aan de krokodil van de school. Die zit echt in een veel te kleine put… Wim heeft beslist dat hij die morgen eten gaat geven, want volgens de jongens krijgt de krokodil enkel maar lucht te eten.
Op de terugtocht naar huis stopten we nog even bij de houtbewerker. Daarna hadden we zo’n dorst dat we ook een tussenstop maakten in de Akkusika voor een drankje. Ondertussen had Wim ook gedaan met werken en kwam ons tegen in Akkusika. We dronken samen iets voor we naar huis gingen. Al de hele dag hingen er dreigende wolken boven Kpando maar tot hiertoe was er nog geen regen gevallen. Dit hadden ze opgespaard om het eens een keer lekker hard te laten regenen. Dat hebben we gevoeld. We dachten eerst: eindelijk zijn we nog eens onderweg als het regent (meestal waren we net thuis wanneer het begon) Maar wanneer het echt heel erg begon te regenen zijn we toch maar wat sneller gaan stappen. We waren toch al nat, schuilen hielp niet meer. De mensen hier verklaarden ons zot dat we door de regen gingen! Eenmaal thuis waren we echt verzopen kiekes (er kwam bijna een halve liter water uit Wim zijn schoenen) Ook in de compound stond alles al onder water (maar ook goed dat er water was want dan kan de put bijvullen. Overal stonden emmers om het water op te vangen! Kudzo schoof nog bijna uit in alle modder! (eigenlijk wel grappig!)
Na ons af te drogen en nog een eventuele douche zijn we dan maar film beginnen zien. Lekker op ons gemak. Ook na het avondeten keken we nog even verder.
Vandaag was er ook nog een afscheidsfeestje gepland. Taylor ( Canadese van bij Sanne op school) vertrekt maandag na 6 maanden terug naar huis. Met nog een paar andere blanken hadden we een gezellige avond gepland. We waren wel een beetje te laat maar dat steken we dan maar op Ghanese tijd hé… We babbelden over alles wat we hier al gedaan en beleefd hadden! Er was ook een heerlijke cake die Annemieke gebakken had. Taylor en Eric zorgde voor de chocoladesaus. HEERLIJK!!!! We kregen ook nog een shotje van een of ander sterk spul (het leek een beetje op tequila). We speelden met z’n allen nog een gezelschapsspel, iets gelijkaardigs als mens erger je niet. Eigenlijk best wel leuk! Het was een gezellige avond! Tegen 11u keerden we terug naar huis om dan maar in ons bed te kruipen.

Vandaag stonden we op tijd mee op omdat we met Wim mee wilden. Hij ging vandaag zijn levende kip halen dit hij besteld had om aan de krokodil van de school te voederen. Maar eenmaal aangekomen bleek dat ze de kip niet hadden kunnen vangen dus dat het nog geen etenstijd was voor de krokodil. Dan lieten we ons maar afzetten aan de taxistand om daar de taxi te nemen naar Hohoe om naar de markt te gaan. Sanne wilde ook wel zo’n hand dat Joyce en Isabelle hadden. We wilden ook een watermeloen vinden om te vullen met Gin voor een gezellige avond mee te vullen. De taxi sjeesde ons naar Hohoe (tegen 120 per uur, want de kilometerteller werkte eens). Eenmaal aangekomen bleek dat er geen markt was. Dat sloeg wel even tegen! We hebben een hele zoektocht gedaan maar niks gevonden. Eigenlijk voor niks naar daar geweest, maar dan had Sanne het daar ook eens gezien.
Bij terugkomst gingen we op zoek naar de melk die Annemieke gevonden had. Jaja, na 2 maanden vonden we eindelijk een karton melk! En die gaat smaken! Onderweg kwamen we Annemieke nog tegen, die stond op het punt om te vertrekken. We waren best wel moe dus hielden we daarna een middagdutje. Nooit gedacht dat ik daar nood aan zou hebben…
’s avonds hebben we ons weer voor de laptop gegooid om een filmpje te kijken. We waren te moe om nog met Taylor iets te gaan drinken…

Vandaag weer vroeg uit de veren! Deze keer hopelijk wel voor iets uit het bed. We gingen de kip halen en deze keer was ze wel gevangen! Met een levende kip in de auto, gezellig! We waarschuwden de jongens dat we eraan kwamen. Met hun kop koffie nog in de hand kwamen ze naar het spektakel kijken. We waren vol verwachting! Een krokodil die een levende kip opeet is toch geweldig! Brecht kreeg de eer om te kip in de put te gooien! Jaja de krokodil greep ze direct beet! Maar daar bleef het bij… Geen verscheurd kieken… De teleurstelling was toch wel groot! De kip hing daar in de bek van de krokodil, ze heeft nog gevochten voor het leven maar uiteindelijk is ze verdronken. We wilden nog even blijven wachten maar er zou toch niets gebeuren. Dan zijn we maar naar de markt gegaan. We wilden allebei naar de markt, maar dat blijft gevaarlijk voor stofkes… We hebben er allebei ondertussen wel genoeg… We zijn braaf geweest. Geen enkel stofke gekocht, enkel voor Lynn nog eentje. Joyce heeft wel nog een hele boel T-shirtjes gekocht. Maar voor die prijs kon je ze echt niet laten liggen. We kochten ook nog een watermeloen, ananas en papaya. Eenmaal thuis zijn we aan onze sangria begonnen! We wilden eigenlijk eerst onze watermeloen vullen met gin, maar we vonden geen gin… Dus gaan we alles maar in de pot gooien voor de sangria! Eigenlijk was het best nog wat snijwerk! Maar wel een leuk vooruitzicht!
In de namiddag is Joyce nog in de zon gaan liggen (met rode gevolgen) en Sanne deed haar middagdutje … Omdat het vakantie is lopen hier ook meer kindjes rond. Joyce heeft met hen kikkers gemaakt uit papier. En trots dat ze waren! (toch even, want het duurde niet zo lang voor ze kapot waren). In afwachting van het avondeten kozen we weer een filmpje uit! Gone in 60 seconds… Deze hebben we nog uitgezien met ons bezoek erbij. Mannen en auto’s… Wat een combinatie! Daarna zijn we in de sangria gevlogen! Lekker dat die was!
We hebben nog enkele spelletjes president gespeeld. Brecht had zin om een hagedis te vangen, maar dit lukte niet zo goed. Hij had hem bijna, maar uiteindelijk had hij alleen maar de staart vast! Omdat ze de staart naar Joyce wilden gooien zette ze het op het lopen. Uiteindelijk is de staart in haar sangria beland. Die heeft ze niet meer opgedronken! Nadat hij was weggekapt kwam de stoere jongenspraat boven. Wim wilde voor enige inzet die staart wel opeten. Jasper ging met veel plezier de staart tussen de planten zoeken… Na de inzet van 5 cedi ieders van Brecht, Jasper en Joyce at Wim de staart ook effectief op. Mits een paar keer bijten en wat moeilijkheden om te slikken ging dat staartje er best wel vlot in. Goed gelachen! Wat sangria al niet met een mens kan doen! Uiteindelijk kropen we tegen 11u onze nest in want we moesten allemaal opstaan om te werken.

Het is maandag! Maandagmorgen… We don’t like Mondays! Om 8u uit ons bed, want vandaag gaan we met Wim mee. Vandaag kregen we nog eens een ontbijtje buiten. Zalig!
Eindelijk nog eens met de bus weg. Dat was al lang geleden (van Keta). Hopelijk kan ze het houden! We reden naar een klein dorpje via een geweldig leuke hobbelweg. Daar kregen we direct een stoel aangeboden. Louis, Kudzo en Wim gaan de mensen van dit dorpje vandaag leren hoe ze zeep moeten maken. Aangezien de uitleg in het Ewe is kan Wim weinig zeggen. Hij geeft Louis instructies in het Engels, maar hij volgt ze niet altijd op. Lesgeven is duidelijk niet Louis zijn sterkste kant. Er zit erg weinig structuur in en zijn bordschema is niet te lezen… Maar de mensen zijn wel erg geboeid aan het luisteren, ze willen echt graag weten hoe het werkt. Na eerst de technische uitleg kwam daarna ook de praktische kant. We gingen echt zeep maken. Alles bij elkaar kappen en heel lang roeren (met de klok mee). Daarna kap je het hele goedje in een mal en moet je ongeveer 2u wachten tot dit hard geworden is. Ondertussen zijn wij achter het dorpje naar een plek geweest waar ze palmwijn maken. De geur was al even sterk dan het goedje zelf. Wel leuk om die installatie en werkwijze eens te zien. Toen we terug in het dorpje aankwamen kregen we een bord banku voorgeschoteld; Deze was echt heerlijk! Maar natuurlijk veel te veel! Als dessert kregen we heerlijke ananas, vers geplukt! Het proces van het maken van de zeep ging toch iets anders dan de vorige keer. Het duurde veel langer tot de zeep hard werd. Na nog enkele tips en een vragenronde konden we toch de zeep uit de mal halen. Deze werd in blokken gesneden. Eigenlijk mocht het resultaat er wel zijn! Na een gebed en nog een shot van een of ander sterk goedje gingen we door. Op de terugrit naar huis genoten we van het uitzicht of vielen sommigen in slaap! Wij werden afgedropt op het kruispunt want onze voorraad groundnutcaramellen was op…
Wim ging bij aankomst aan de slag voor zijn project zodat de mensen een afdruk krijgen van wat er allemaal gezegd is. Joyce en Sanne begonnen aan de blog en de foto’s. Daarmee was ook onze avond gevuld.

We blijven ons hier wel amuseren!!! Ook al zijn we nog maar met 3…
We gaan er hier nog een paar geweldige weken hebben!