9 maart – 16 maart
Wat is het toch moeilijk om een blog bij te houden. Elke dag schrijven lukt helemaal niet, zelfs wekelijks is moeilijk… Gelukkig zijn Lynn en Elke er wel goed in en kan Sanne bij hen lezen wat we allemaal hebben beleefd…
Woensdag zijn we hoewel we niet naar school moesten door de staking best vroeg opgestaan. We wilden nog eens naar het internetcafé omdat daar ’s morgens minder volk is. We gingen in 2 shiften. De ene helft (Wim, Joyce en Lynn) ging naar de markt , de anderen (Isabelle, Annelies, Sanne en Elke) startten in het internetcafé. We probeerden eens een ander internetcafé dan anders omdat het volgens de jongens sneller ging. Niet dat het zoveel verschil maakte! Op de markt gingen we nog op zoek naar een aantal stofjes. Elke wilde absoluut nog een stofje vinden! Etse had volgens ons al snel spijt van zijn beslissing met Sanne en Elke mee te gaan. Hoewel we hem gezegd hadden dat hij gerust naar huis mocht gaan hield hij vol. Onderweg naar huis kregen Sanne en Elke nog een mooie ring van hem, Isabelle kreeg een armbandje. Die jongens zijn toch schatjes!
Toen we terug waren, hebben we na het middageten nog voor school gewerkt. We hebben Elke en Lynn geholpen met letters te schilderen op grote papieren voor hun alfabetspel. Annelies schilderde haar prachtige boxen. We vroegen ook aan Kudzo of we de muren in de compound een kleurtje mochten geven, want ze zijn nu zo saai. We willen er een kleurige boel van maken! Nu nog eens tijd vinden om verf te kopen en het schilderwerk te doen. letters op grote papieren geschilderd voor ons alfabetspel en deze te drogen gehangen aan de wasdraad.
’s Avonds kregen we van Rita te horen dat de staking verder bleef duren, dus we moesten de volgende dag niet naar school! (Of we dat zo erg vonden ;-) ) Blijkbaar durven ze hier wel meer staken, het zou zelfs een maand kunnen duren. Laat ons hopen dat dat niet zo is. De regering zal moeten toegeven door de leerkrachten meer te betalen.
Vandaag startte de dag met een echte vakantiesfeer. De eerste keer dat we ons ontbijt buiten opaten. Wat een zaligheid! Iets dat je in België op deze moment nog niet echt kan doen! We genoten er met volle teugen van om in het (best al stevige) ochtendzonnetje ons omelet te eten.
Na het ontbijt hebben we voor school gewerkt. Isabelle werd nog eens een keertje binnen geroepen bij Rita en Kudzo. Sanne, Elke en Lynn waren ondertussen buiten aan het schoolwerken toen ze daar binnen iets zeiden over een ring. Natuurlijk begonnen we direct te gissen waar het daarbinnen over ging. Dankzij Lynn wisten we dat Rita en Kudzo nog niet getrouwd waren, maar al 3 jaar verloofd. Hoog tijd om te trouwens dus! En ja hoor, we hadden het goed geraden. Wanneer Isabelle buitenkwam vertelde ze ons dat het dan toch zover was. Kudzo had Rita ten huwelijk gevraagd in het bijzijn van Isabelle! Wat een eer! We waren allemaal zo blij! Dat we dat nog mochten meemaken, een trouwfeest in Ghana! Ze willen het nog organiseren dat iedereen er nog kan bijzijn! Ze zullenzich wel moeten haasten want de helft is binnen 3 weken al weg. Na het middageten zijn we met z’n allen naar de weverij geweest. Onderweg passeerden we een kraampje waar Joyce en Lynn een paar dagen geleden leuke armbanden hadden gekocht. Ze hadden het idee om er voor iedereen een te kopen als verrassing. Dat is toch zottenwerk, zo’n weverij. Joyce, Lynn en Annelies gaven hun bestelling door! Het is echt sjiek om te zien hoe ze het maken, meterslange dragen worden door een hut gespannen en met heel wat hand- en voetwerk maken ze de stofjes (linten).
Op de terugweg zijn we nog flessen aardbeienlikeur gaan kopen, die kunnen we wel gebruiken om het goede nieuws (de trouw) te vieren! De jongens in huis wisten nog van niks, dus Isabelle mocht het announcement doen naar de jongens. Ideaal om te tshingen met een glaasje aardbeienlikeur.
’s Avonds zaten we dus met z’n allen buiten en bij een bekertje strawberry-drink vertelde Isabelle iedereen het grote nieuws! De jongens waren misschien net iets minder enthousiast dan we gedacht hadden maar de eerste fles was al snel leeg (gelukkig hadden we er 2). Het ging echt gemakkelijk binnen en we kwamen goed in de sfeer. De gesprekken en foto’s werden er alleen maar beter op! Er werd serieus wat verzet! Rita en Isabelle konden er wat van! Maar de rest moest niet echt onderdoen. Ook de fles rum van wim ging er nog door met wat cola! Wat een avond! Wim heeft nog een belofte gemaakt waar hij later misschien toch wel een beetje spijt van zou hebben… (waarover later meer). Het was een hevige avond! Rond half 2 rondden we af en gingen we slapen. Maar Sanne en Lynn bleven nog tetteren tot half 4. (Het was nodig, maar het gaat echt wel pijn doen morgenvroeg)
We mochten eigenlijk tot 10 uur blijven liggen (sommigen konden dit echt wel goed gebruiken), maar de meesten waren al veel vroeger wakker. De warmte maakt ons altijd zo vroeg wakker, want we zijn altijd zo moe. Joyce en Lynn legden hun ambandjes dat ze gekocht hadden als verrassing op de rest hun bord. Wat een leuk en mooi cadeau! We love you Joyce en Lynn! (en de rest ook zenne) Toen verscheen Wim zijn ontbijt: een bord banku! Dit had hij de avond ervoor afgesproken met Rita. Natuurlijk nu al met een beetje spijt in het hart, maar toch at hij zijn hele bord leeg (met behulp van de jongens) we snappen niet dat hij zoiets zo vroeg op de morgen kan eten. We vonden ook allemaal dat dit toch een een VIP-behandeling was. Niet eerlijk ten opzichte van de meisjes. Snel werd er een overeenkomst gemaakt. Wim zijn VIP-behandeling als hij al de meisjes een massage geeft en hun kamers schoonmaakt. We stelden een contract op en hij tekende het, dus hij kon niet meer terug. Na het ontbijt werkten we voor school, Sanne kroop terug in bed (ze kon het nog niet aan na de zware avond van gisteren) en Wim begon aan zijn tegenprestatie.
Met wat tips van Frank ging hij met de veger en zwipper aan de slag. Proper dat ze waren! Rita bracht een matras naar buiten voor deel 2 van de straf. Isabelle gooide zich neer op de matras om als eerste een massage te krijgen. Iedereen kreeg waar ze recht op hadden! Dankuwel Wim! Je mag nog meer banku eten als ontbijt! ;-)
Voor de rest werkten we nog voor school en na de middag vertrokken we met het busje naar het Monkey Sanctuary. Na een hobbelige rit langs echt kleine geweldig leuke weggetjes kwamen we aan. Sanne ging ondanks ze nog niet 100 % was toch mee. We moesten niet ver gaan om de aapjes te zien want ze zaten vlak naast de weg op ons te wachten. Het was zo leuk om ze te zien. We kregen allemaal een banaan in onze hand om ze te voederen… Ze hadden niet zoveel honger want het duurde een hele tijd voor ze de bananen op aten. Isabelle, Wim, Elke en Joyce hebben nog een tochtje door het bos gedaan, terwijl de rest onder de bomen bleef wachten. We werden zelfs nog bekogeld met mango’s door de apen. De anderen kwamen terug met leuke foto’s! Onderweg naar huis werden ook weer een heleboel foto’s getrokken, van de zonsondergang, gekkebekken,…
Iedereen was erg moe en viel in slaap op de matras die onder de hut lag. Echt een schoon zicht! Na het eten werd er een welverdiend douche, een spelletje kaarten, bloggen (Lynn dan toch). Niet snel daarna verdween iedereen naar de kamer om te slapen.
We vertrokken vandaag vroeg naar de watervallen. Goed idee want dan is het daar zo druk nog niet! Dus rond 8 uur stonden we paraat om te vertrekken. Met allemaal in de bus (behalve Etse want die was in Torkor). We reden langs leuke weggetjes (een binnenweg volgens Kudzo die volgens mij toch niet echt een binnenweg was.) Het viel ons al snel op dat er meer volk was de vorige keer (vooral blanken dan). Weer moesten weer de leuke winkeltjes passeren, deze keer houden we ons niet in om iets te kopen hoor! Weer een leuke wandeling om tot te watervallen te geraken. Sanne en Elke dragen het middagmaal in een wasmand. We probeerden de jongens te volgen maar ze vonden het zo leuk om ons elke keer in te halen en sneller te gaan. Ze waren na een tijdje zelfs even aan het lopen, toen konden we toch niet meer volgen. Isabelle kon al goed wandelen met haar knie, maar het ging nog niet zo snel; Sanne en Elke zaten al in het water toen ze aankwam. Zo’n frisse duik doet toch goed hoor! Nog een keertje onder de waterval staan! Deze keer ging het water precies harder dan vorige keer. Gelukkig vielen er geen krokodillen uit de lucht ;-) weer een heerlijke spaghetti als middagmaal. Je had de andere mensen moeten zien kijken als mama Rita haar spaghetti bovenhaalde. Heerlijk! En dan nog een heerlijk strawberrieke erbij! Wat moet het nog meer zijn!
De terugweg gaat altijd sneller dan de heentocht, goed want dan waren we snel bij de winkeltjes. We hebben toch al veel gekocht. Zo’n mooie oorbellen en armbandjes voor zo weinig geld… Moeilijk om te laten liggen. In het busje kregen we een heerlijk aardbeiendrankje van Elena (deze keer zonder alcohol). We waren klaar voor de terugrit. Yvonne lag heerlijk te slapen op de schoot van Joyce en Sanne. Zelfs Joyce had het moeilijk om zich wakker te houden. Weer was iedereen snel aan z’n bed gekluisterd… Maar Sanne en Isabelle hadden nog geen zin om te gaan slapen. Ze zijn dan nog maar met de jongens op café geweest. We zaten letterlijk op straat. We hadden een goeie babbel met de jongens. We kwamen weer heel wat te weten! Wat houden we toch van de jongens! Bij aankomst hadden we nog geen zin om te slapen. We hebben nog wat Frans met de jongens gepraat, wat echt hilarisch is. Ook het woord voor smakelijk eten in het Ewe hebben we geleerd (maar ik kan het mij al niet meer herinneren.) Ik kan me enkel nog herinneren dat je stem op het einde van het woord naar beneden gaat. So go down! Sanne is nog tot 2u bij Isabelle op de kamer blijven zitten. Tetteren, tetteren, tetteren, wat zijn we daar toch goed in seg!
Zondag was letterlijk rustdag! ’s Morgens zijn we nog even naar de markt geweest voor nog wat stofkes, Lynn vond ook een mooie sjakos,… Geld afhalen ging niet vandaag, de bank is al een paar dagen stuk… In de namiddag zijn we naar het stadion geweest. De Lions (de plaatselijke ploeg hier) moest er spelen. Het was verschrikkelijk warm. Gelukkig konden we onder een tentje zitten. Het was wel vreemd om te zien. Ze voetballen in een soort kooi, want er staan hekken rond het veld. Echt een goed zicht hadden we niet. De Lions wonnen met 2-0! HOERA!! We stemden nog maar eens voor de juiste ploeg! Er liepen daar toch wel een paar vreemde mensen rond. Ook de vuvuzela is hier bekend. Morgen moeten we terug naar school, het zal pijnlijk zijn na een week (ongewilde, maar toch zeer welgekomen) vakantie. Sanne kwam ineens tot het besef dat ze nog wel wat werk had. Uitstellen is in Afrika nog gemakkelijker… Dus ging ze aan de slag met het lamineerapparaat. Gelukkig kwamen de jongens snel helpen. Atisu bracht ook nog enkele foto’s om te lamineren. Het was een gezellige avond!
Gedaan met de staking! Weer pijnlijk vroeg deze morgen! Klaar om er in te vliegen. Elke, Lynn en Annelies vertrekken altijd heel vroeg naar school. Ook Isabelle en Joyce waren vrij snel weg. Sanne wacht dan maar tot het tijd is om naar de directeur van haar school te vertrekken. Ondertussen kwam Etse ook terug thuis van het weekendje in Torkor. Wat een blij weerzien ;-)
Dit was een blij weerzien, maar ondertussen was Frank vertrokken uit het huis. Zonder veel te vertellen is hij vertrokken naar Accra. De kans dat hij nog terugkomt is heel erg klein. We gaan hem zo missen. Hij was altijd het zonnetje in huis, altijd even vrolijk (buiten de laatste dagen)
De bus van de school gaat toch op elk moment uit elkaar vallen hoor, echt verschrikkelijk. 4 jongens uit de buurt moesten ze in gang duwen. Eens vertrokken zijn we zonder kinderen op te pikken naar school gereden. De kinderen op school oefenden nog eens voor de wedstrijd van muziek binnen 2 weken. Het was geweldig om te zien. Ze zingen liederen en een voor een komen ze naar voor om te dansen. Daarna leerden we ze 2 spelletjes: tikkertje onder de benen en 1-2-3 piano. Niet makkelijk! Het was wel geweldig leuk! De jongens snapten de spelletjes niet erg goed (ook niet na een vertaling in het Ewe) maar ze amuseerden zich zichtbaar. Stilstaan met 1-2-3 piano is echt een ramp! Hilarisch! Ik vond het echt een leuke dag op school want we deden eindelijk eens iets! Hoera! Bij thuiskomst waren Isabelle en Joyce al thuis. Blijkbaar was de staking op hun school nog niet gedaan. Ze hadden waarschijnlijk nog geen zin om les te geven. De directeur verwachtte wel van hen dat zij al de 12 klassen opvangen. Wat echt niet haalbaar was! Dus ze kwamen maar terug naar huis! (de gelukzakken). Op de school zeiden ze ook dat ze de rest van de week nog gingen verder staken, (hoewel de directeur vrijdag bij ons was geweest om te zeggen dat de staking gedaan was.)
In de namiddag deden we een poging om voor school te werken. Maar wanneer Sanne eens ging kijken welke films er op haar harde schijf stonden waren we snel verkocht om een film te zien. We kozen er wel de marginaalste uit! Maar we hebben goed gelachen! Terwijl dat de rest al weer op bezoek was in dromenland hadden Isabelle en Sanne nog eens een gesprek met de jongens. Deze keer zijn we niet op café geweest maar zaten we gewoon binnen. Weer gezellig!
Joyce en Isabelle zijn gelukzakken! Die moeten vandaag weer niet naar school! Sanne wel natuurlijk! Vol goede moed (na een goede dag gisteren) ging ze naar de school. De chauffeur van de bus was er niet dus moest ze te voet naar school. Ik kan zeggen dat het zeer warm was zo vroeg in de morgen. Helemaal bezweet kwam ze aan op school! Laura kwam vandaag blijkbaar niet, ze ging op bezoek bij de andere school (waar het dus staking was). De dag startte met een les LO. Aan de slag met springtouwen. Ze deden dit verrassend goed. De grote jongens met veel te kleine springtouwen, grappig om te zien. We deden competitie wie het meeste kon springen. Joseph was de winnaar van het spelletje. Na wat beweging gingen we naar de klas. Daar heb ik memory gespeeld met de kinderen. Zo leerden ze ook nog eens de getallen. Het was moeilijk in de kleinste klas om te tellen, maar bij de ouderen lukte dit vrij goed. Daarna gingen de kinderen nog schrijven! Wat een productieve dag! Zo leuk om te zien. Daarna kreeg ik bezoek van eens van de jongens van het huis. Hij kwam me halen van school. Handig want anders moest ik alleen gaan, want Taylor ging met de taxi. Bij aankomst bleek dat de elektriciteit uit was. Dit heeft een hele dag geduurd. Daar ging al het schoolwerk! Ook ’s avonds was er nog steeds geen elektriciteit. Gelukkig kregen we wat licht van het onweer. Zoveel flitsen. Echt geweldig! Zo hard waaien. (Blijkbaar een serieuze storm voor hier, want al die golfplaten als dak hier kunnen snel wegvliegen. Rond half 10 sprong eindelijk het licht terug aan! Pijnlijk als dat een grote spot is. Maar veel hebben we niet meer gedaan dus kropen we snel in bed.
Weer naar school! Hopelijk een even productieve dag als gisteren. Zowel voor Joyce en Isabelle, voor het Belgische schoolwerk en Sanne in de school. Weer te voet naar school (gelukkig nemen we elke dag een andere weg). De les startte met godsdienst zoals elke woensdag. Dan houden ze een soort van mis. Weinig te doen voor ons. Sanne is dan samen met Laura en Taylor daarna aan de slag gegaan in de klas. Ieder begeleidde apart een kindje bij het begrijpen en schrijven van de letters. Dit ging eigenlijk best wel goed. Toch een beetje nuttig werk geleverd, als wij er niet zouden zijn, zitten de kinderen daar een hele dag niks te doen.
De namiddag werd gevuld met schoolwerk, slapen en muziek. Het avondmaal wordt vandaag niet gemaakt door Rita want Isabelle wilde eens iets maken. Lasagna! We hebben er allemaal heel veel zin in! Hopelijk smaakt het! Wim heeft de tafel geweldig mooi versierd! Het beloofd een gezellige avond te worden!
Amai die grote Zus, éne (of meer) gaan pakken, lasagna klaarmaken en tetteren daar kon ik wel inkomen. Maar vrijwillge (?) getuige van een huwelijksaanzoek zijn, een massage krijgen da had ik ni gedacht. Zorg maar dat die trouw op tijd kan doorgaan anders heb je weer een reden om te blijven plakken. Hou het daar gezellig en geniet ervan. Tot binnenkort, Dimi
BeantwoordenVerwijderen