HOERA WE ZIJN IN GHANA!

10 februari-12 februari

Helft 1(Joyce en Sanne): Aankomst in Berchem om 6u in de ochtend! Pijnlijk! Zwaargeladen op de trein richting Brussel. Zonder problemen in Parijs geraakt met de TGV. Een geweldige vlucht richting Amsterdam. Na een lekkere koffie voor Joyce gingen we op zoek naar helft 2. 

Helft 2(Isabelle): Opstaan 7u: afscheid van mijn schattige pubers en ooh zo lieve man. Met de TGV naar Amsterdam om daar de wederhelft tegen te komen!

HOERA WE WAREN COMPLEET!

In Amsterdam werd Sanne ontmaskerd als schaarterrorist hoewel ze in Parijs als een brave student door de douane raakte.
In het vliegtuig werd het snel duidelijk dat we weer in twee werden gesplitst. Maar een super vriendelijke hostess stelde ons gerust dat we na opstijgen terug een team mochten zijn.
Daar zaten we dan met z’n 3 op een rijtje, starend naar het tv-schermpje.
Het eten was lekker en de vlucht vloog voorbij!
Bij het uitstappen werden we overweldigd door de Afrikaanse hitte. Dit beviel ons al!
Bijna mochten we Ghana niet binnen omdat we het exacte adres niet wisten. Maar de schaarterrorist heeft dit opgelost. Het was even spannend of alle bagage aangekomen was.
Gelukkig konden we met al onze valiezen op een karretje op zoek gaan naar Kudzo.
Eens de douane gepasseerd zagen we hem staan met papier met onze namen op. Gelukkig want ze lijken hier heel hard op elkaar.
We stapten in het ondertussen welbekende witte busje op weg naar ‘de nonkel’ van Kudzo en Bernard (broer Kudzo). Nooit gedacht dat we in Afrika zo lang in de file zouden staan. Het was pure chaos. Wat een stank ook! Gelukkig had Isabelle welriekende zakdoekjes bij.
Hier in Afrika hebben ze ook een Jacky X, onze Kudzo, die kan een pakje rijden!
Een bed, dit hadden we echt wel nodig! Joyce en Isabelle samen in een bed en Sanne apart op een matras, klaar voor onze eerste Afrikaanse nacht!

’s Morgens stonden we op en hadden zin in een lekker ontbijt. Jammer genoeg had de madam het ‘too busy’.
We sprongen terug in het busje om eerst geld te wisselen en daarna een ontbijt te zoeken in Accra. Geld gewisseld, magen gevuld, klaar voor de rit naar Kpandu.
Onze Jacky X racete als een echte piloot langs de wegen richting Kpandu. Gelukkig toonden onze medepassagiers (2 mannen van’t leger) ons een binnenweg, dit bespaarde ons een file.
2 passagiers afgezet, een nieuwe stond al te wachten (de zus van Rita). Stilaan kwamen we dichter bij de brug en daar moesten we onze belofte aan Linda nakomen. Een geweldige pint (maar echt een geweldig pint van 62 cl) diende als verfrissing. Het pintje en de warmte eiste zijn tol (zie foto).
Om half 3 kwamen we eindelijk aan in de compount. Hier stonden 3 enthousiaste meisjes ons op te wachten. Onze kamers werden gewezen, we waren eindelijk op de plaats waar we 2/3 maanden blijven. Het ziet er geweldig uit. Na het uitpakken van onze koffers hebben we rustig kennis kunnen maken met onze medebewoners. Na een lekkere maaltijd hebben we ons buiten op de binnenplaats gezet. Annelies en Sanne gingen ijsjes halen. Die hebben ons goed gesmaakt. Na wat soapverhalen werd het tijd om in bed te kruipen.

Goeiemorgen! Het is ondertussen al 12 februari en er staat al een uitstap op het programma. Iedereen van compound ging mee naar de watervallen. Het was een warme dag, dus een plons in de waterval zou wel goed doen. Weer liet Jacky X zijn rijkunsten zien door zich een weg te banen in het hobbelige landschap (inclusief de putten). Na een stevige wandeling in het prachtige tropische woud kwamen we aan bij een prachtige reusachtige waterval. Het water was verfrissend! Met alle meiden en voetbalboys stonden we onder te waterval met de bescherming van een matras. Onze picknick was een lekkere pikante pastamaaltijd.
We zijn terug naar huis gegaan omdat er een groep luidruchtige Afrikanen was.
Op de terugweg hebben we schoenen gekocht voor Ellis en Yvonne, allemaal een aantal maten te groot. Eenmaal aangekomen kregen we van Elke, Annelies en Lynn een rondleiding in Kpandu. We gingen op zoek naar een of andere zoete deegbol, maar hebben die niet gevonden. We kortten onze tocht in omdat er onweer in de lucht hing. We konden het toch niet laten om nog een zakje ijs te kopen.
Na een beetje luieren en lezen werd ons een heerlijk avondmaal geserveerd: FRIETJES met worst! We gaan hier echt niet verhongeren!
De avond nog even onze blog samenvatten zodat we morgen naar het internetcafé kunnen!

dodo ne nyo, kple wakudre vivi (slaapwel en droom zacht in Ewe)

Groetjes van de 3 Afrikaanse meiden!