Happy Valentine!

13 februari-15 februari

Zondag rustdag zoals ze zeggen. Heel de ochtend spelletjes gespeeld. Wij gaan als volwaardige jungle speed-kampioenen terugkomen! Hoewel het toch moeilijk is om Elke te verslaan.
Rita had het idee om cake te maken en wij mochten helpen! Er werden dezelfde ingrediënten gebruikt zoals wij ze kennen, zonder echt iets af te wegen. Wat de cake speciaal maakte was het ananasextract en noodmuskaat. We hebben al ontdekt dat ze hier grote fan zijn van noodmuskaat en het overal indoen.
Daarna vertrokken we voor onze eerste poging op het internet. Dit zonder succes. Annelies was vooraf al vertrokken maar had nog niets kunnen doen. We hebben even geprobeerd, maar gaven het al snel op. We denken dat we het Belgische internet nog te gewoon waren.
Annelies probeerde samen met de jongens nog even verder, maar wij gingen naar huis.
Onderweg werden we opgepikt door ons witte ‘zot van A-busje’ om brood te gaan maken.
Je neemt zelf de ingrediënten mee. Bij de bakker wordt het door een machine tot deeg gekneed. Deze machine lijkt eerder op een betonmolen. Echt geweldig om te zien. Wanneer het deeg gemengd is wordt het samengeperst in een soort strijkmachine met 2 rollen. Onze vingers zouden al lang plat geweest zijn. Na de bakker hebben we onze eerste poging gedaan om iets te dragen op ons hoofd. Wat was dat zwaar! De vrouwen van hier lijken er niks van te merken. Bij thuiskomst moet het deeg nog in de goede vorm gebracht worden (een ronde pistolet). Wij hebben hen de vorm van een stokbrood, croissant en een vlecht leren kennen. Ook werden er enkele hartjes gemaakt want Valentijn kwam eraan.
In de vooravond stak het eerste onweer de kop op. Van een stevig onweer gesproken. De regen viel met bakken uit lucht, maar daardoor koelde het (gelukkig) ook wat af. Bij de regen hoorde ook een heel lichtspektakel van bliksem. Het bleef maar bliksemen. Toch hadden we zin om die avond een film te kijken. Kudzo haalde de beamer boven om samen de film Robin Hood te kijken. Daarna kropen we in ons veel te warm bedje want Elke, Lynn en Annelies moeten de dag nadien wel ‘fris’ voor de klas staan.

Happy Valentine!!! <3
Verdorie vroeg uit ons bed! Dat zijn we nog niet gewoon! Isabelle stond vandaag een beetje ziek op. We denken dat de blazers hier de oorzaak van zijn. Maar zonder die blazers is het hier echt niet te doen! We hebben deze morgen Frank Jungle speed leren spelen. Dan denk je iemand nieuw, dan heb ik nog eens de kans om te winnen. NIET DUS! Frank speelde de eerste keer en hij won! Het was geweldig leuk! Ook de broer kwam meespelen, hij had iets meer moeite om het spel te begrijpen. Uiteindelijk wonnen wij ieder 3 keer, Frank 2 keer en de broer jammer genoeg niet…
Daarna trokken we voor de eerste keer naar het educational center. We werden er vriendelijk ontvangen door Anthony. We legden voor de zoveelste keer uit wat we hier kwamen doen.
Ze hadden al scholen in hun hoofd maar ze maakten zich zorgen of Isabelle er wel met de fiets zou geraken. Maar waarschijnlijk zal het een dichtere school worden.
Na het educational center stelde onze dikke vriend (Kudzo alias Jacky X)) voor om eens een kijkje te nemen in de school van de 3 andere meisjes. Ze waren blij verrast om ons te zien. Het was geweldig om eindelijk eens een klasje bezig te zien. De leerkrachten waren heel vriendelijk en de kindjes zeer enthousiast.
Op de terugweg passeerden we bij de pottenbakkerij. Eerste gedacht bij de pottenbakkerij: Dit willen wij ook doen! Er stonden prachtige dingen waar we van denken ‘hoe maak je dat in godsnaam?’ We hebben een afspraak gemaakt dat we vrijdag terug naar daar gaan om zelf eens een poging te wagen. Jaja Martine, wij gaan het wagen! Nu nog het resultaat afwachten.
Na een bord spaghetti deden we nog eens een poging om op internet te geraken. Maar na 50 minuten stonden we nog niet veel verder dan een startpagina. Dus we gaven het nog maar eens op. De man van het internetcafé zei dat we in de morgen moesten komen, dan was het minder druk.
Al wachtend op het avondeten kropen we onder de hut met een boek of de flair. De jongens kwamen erbij zitten met de djembe. Ze begonnen met spelen en zingen. Dit werkte heel aanstekelijk. De jongens begonnen zelf te dansen en nodigden ons een voor een uit om mee te dansen. Deze kans lieten we natuurlijk niet liggen. Al snel stonden we met z’n allen te shaken.
We waren direct ingeburgerd. Zelfs de kleinsten (Yvonne en Ellis) dansten mee. Al werd het niet altijd apprecieerd dat Yvonne meedeet. Bij een korte pauze werden direct terug op de dansvloer getrokken. Al dat lawaai zorgde voor heel wat nieuwsgierigen. Ze kropen zelfs over het muurtje om mee te komen doen. De tamtam werkt dus wel degelijk.
Het ritme zorgt ervoor dat je lichaam beweegt, het was eigenlijk zumba maar dan nog beter!
De liters zweet dat we kwijt waren zijn niet te tellen. Wij waren helemaal uitgeput maar de boys helemaal niet. Op het einde was een nog een battle tussen Elke en de jongens. Alle showkes dat ze konden werden getoond. Elke heeft ze een poepie laten ruiken.
Lynn en Sanne kregen ook nog lessen djembe. Niet gemakkelijk om te veranderen van ritme. Maar natuurlijk wel erg leuk. Het lukte ook wel best goed!
Na zo’n inspanning smaakte het avondeten dubbel zo goed. De avond was vrij kort, want door al die inspanningen was iedereen doodmoe!

Het is hier altijd zo vroeg morgen! ’s Ochtends een ontbijt met de lekkere broodjes die we zondag zelf gebakken hadden. Jammer dat het zo droog is, maar met smeerkaas of choco is dat al opgelost. Vandaag stond er weer een bezoek aan het educational center op het programma. Deze keer hebben we Miss Dora ontmoet. Voor de zoveelste keer moesten we uitleggen wat we kwamen doen. Vooral uitleggen wat zorg is moeilijk. Ze kennen het systeem ook niet. Maar we denken wel dat ze het ondertussen begrijpen.
Vandaag lukte het ons al na 3 minuten om op internet te geraken. We waren maar met 2 in het internetcafé, dat helpt dus.
In de namiddag hebben we de eerste keer voor school gewerkt. In de avond speelden we nog een spelletje jungle speed en keken we nog een filmpje. Een rustige avond kan wel deugd doen.

Joepie! Vandaag gaan we de schooltjes bezoeken! Deze morgen werkten we even aan de blog en dan vertrokken we. We waren heel benieuwd hoe deze schooltjes eruit zien. Joyce en Isabelle stonden in het schooltje vlakbij het ziekenhuis, dit is ook het schooltje waar Yvonne gaat. Het was net mis toen we daar aankwamen, alle kinderen zaten in een lokaaltje en zongen liedjes. Geweldig om te horen! We maakten kennis met de directeur en de leerkrachten en legden de bedoeling nog maar eens uit. Het bord is gewoon bordverf dat echt tegen de muur is geklad. De banken staan helemaal achteraan in de klas, de ruimte wordt niet voldoende benut.
De klaslokalen zijn ook weinig fleurig, dus een verfbeurt zal geen kwaad kunnen.
Daarna reden we naar de special school. Ze waren net aan het oefenen voor de mars op independence day. Geweldig om te zien! De directeur was heel vriendelijk en enthousiast. Sanne kreeg direct het curriculum mee. Ze zal wel haar mannetje moeten staan tussen de ganse ploeg mannen! De school lag helemaal achterin, zo rustig dat het er was.
We moeten geen fietsen kopen want Joyce en Isabelle (school achter de hoek) gaan te voet.
Het luxepaardje Sanne wordt voor de deur opgepikt om met het busje naar school gebracht te worden. In de middag moet ze wel te voet terugkomen. We kijken er al enorm naar uit om maandag te starten met de observatie!

Groetjes uit het hot & sweaty Ghana